علت شناسی اعتصاب مطبوعات در دوره دولت جعفر شریف امامی(مهر ۱۳۵۷) و جایگاه آن در روند شکل گیری انقلاب اسلامی

مطبوعات پرشمارگان ایران در روزهای پرحادثه مهر ماه سال 1357 برای نخستین بار در تاریخ مطبوعات این سرزمین، جهت کسب تضمین آزادی خود از سوی دولت، دست به اعتصابی سراسری و تاثیرگذار زدند. پژوهش حاضر با جستجو در منابع متنوع و به ویژه نشریات آن زمان و با بهره گیری از روش توصیفی و تبیینی درصدد پاسخ به این پرسش است که چه عللی در زمینه سازی و شکل گیری این اعتصاب نقش داشتند؟ در این مقاله این فرضیه مطرح است که در اعتصاب مطبوعات، برخلاف ظاهر، حضور نظامیان در تحریریه نشریات نه علت تام، که فقط جرقه شکل گیری اعتصاب بود و در لایه های این اعتصاب، علل دیگری قابل ردیابی است. این نوشتار در نهایت به این جمع بندی رسیده که اعتصاب مطبوعات را باید حاصل کشمکش تاریخی و همیشگی اصحاب مطبوعات و حاکمیت در دوره پهلوی تلقی کنیم که در کنار دو عامل دیگر، «حضور تشکلی به نام سندیکای نویسندگان و خبرنگاران مطبوعات» و «فضای مبارزاتی و انقلابی سال 1357»، زمینه های چنین واکنشی را محقق کرد. به اضافه اینکه بهانه لازم برای شکل گیری اعتصاب، حضور ماموران نظامی در تحریریه اطلاعات و کیهان بود؛ این اقدام بدون هماهنگی و برخلاف میل دولت وقت بود و نشان از اختلاف نظر جدی در ارکان تصمیم گیرنده کشور داشت. این عوامل در کنار عواملی مثل «بی نتیجه بودن سایر اقدامات اصحاب مطبوعات در برابر فشار حکومت» و «خواست عمومی جامعه و نیاز مطبوعات به حرکتی انقلابی» به شکل گیری و تداوم اعتصاب اصحاب مطبوعات منجر شد.